DZIEŃ ŚWIRA

Śniło mi się, że kołdra jest pulpitem monitora i jak się obudziłem zacząłem ją wygładzać, bo chciałem zobaczyć, która godzina?.

Po takiej pobudce wiedziałem już, że dzień nie będzie zwyczajny.

Śniadanie jadłem oglądając doskonałą sprzątaczkę, która łazi ludziom po domach i pokazuje całej Polsce, jaką mają w domu trolarnie. Jak można wpuścić babe z telewizora do takiego chlewu?. Moment, jak łapą w białej rękawiczce maca żyrandol doprowadza mnie do pasji. W wojsku białą szmatką sprawdzali nam czy karabin jest wyczyszczony. A że jest to stal traktowana smarem od lat, to wyczyszczenie go nie jest możliwe i spędzić tak można całą noc.

Wszedłem do pracy z rowerem i jeszcze w kasku dobiegłem do telefonu, który dzwonił jak na alarm

- tak słucham

- Dzień dobry Dominika Sawicka, proszę pana badania będą robione na Ciołka na stawy, migrenę, stopy i kręgosłup, takie wie pan bardzo nowoczesne i miejsca są jeszcze wolne, więc jakby pan chciał to ja bym mogła pana…

- halo, przepraszam, ale mnie nic nie boli

- szkoda.

Później pomyślałem, że jednak coś bym znalazł, ale mówiła na jednym oddechu i jakbym jej nie przerwał to jeszcze by się udusiła.

Wyszedłem po coś do jedzenia na drugie śniadanie. W mięsnym zachodziłem w głowę, dlaczego firma Olewnik nie lubi swoich bliskich: Łopatka cioci Heli, Szynka Cioci…, Udko Cioci…, biedna Ciocia Hela. Zrezygnowałem z kanapek na rzecz makaronu. Pani w okienku poinformowała mnie, że

- spaghetti będą później, bo się gotują

Skończyło się na Burger Kingu, gdzie wszyscy się uśmiechają i nikt nie zadaje głupich pytań, jak w Disneylandzie. Z pachnącą papierową torebką usiadłem w pracy i zaczęli przewijać się ludzie.

Czy każdy człowiek myśli, że jest jedyny na świecie?. Ile taksówkarz, barman czy sprzedawca musi odbyć tych samych rozmów dziennie?.

- dzień dobry panie Jakubie, ale słońce dziś…

- ależ dziś ciepło prawda?

- widział pan panie Kubo jak dziś gorąco?

No do jasnej cholery, czy oni myślą, że ja się do pracy teleportuje?. Też wiem, że ciepło. Przyjechałem rowerem, mam okno i oczy to, po co to gadanie o niczym?. Najgorsze są dni, kiedy w Warszawie dzieje się coś ważnego. Wtedy już wszyscy mówią tylko o jednym. Kiedy był przejazdem Obama zamieszanie było większe niż jak w czasie pielgrzymki Ojca Świętego. W pracy postawiłem kartkę „Zakaz mówienia o Obamie”. Ale jak poszedłem do TK Maxxa to trafiłem na laskę, która psika panom na nadgarstki

- dzień dobry, chce pan poznać nowy zapach?

- o rany, to śmierdzi jak broń chemiczna

- niech pan nie mówi „broń”, bo Obama jest w warszawie!.

Ale wracając do denerwującego dnia. Radio zaczęło już nadawać jesienne reklamy. Okres smarkających i kichających jest od września a w tym roku już w sierpniu zaczęli. Największym złem jest reklama z zakatarzonym głosem dziecka

…mamusiu, co ty mi przykleiłaś na piżamce?…

Nie wiem czy rozgłośnie zdają sobie sprawę, że są tacy, którzy słuchają radia przez dwanaście godzin dziennie i muszą tę reklamę słyszeć po trzydzieści razy?. Ja tego produktu nie kupię nawet pod karą śmierci.

Kolejnym okresem będą szczęśliwe rodziny w świątecznej atmosferze, kawa i szybkie kredyty, następnie Raphacholin i inne środki na przeżarcie. Skończy się dopiero wiosną, kiedy to czas reklamowy zajmą alergicy i przecenione samochody.

Dzień w pracy przetrwałem.

Lubię jeździć rowerem w chłodne wieczory po pustych ulicach oświetlonych latarniami.

Na Marszałkowskiej światło zmieniło mi się na zielone, więc ruszyłem tylko po to, żeby natychmiast zahamować, bo złota Vectra chyba swoje czerwone traktowała, jako sugestię. Gdybym nie wyhamował i trafił na tę złotą maskę to impetem przeniosłaby mnie od Hożej do Rotundy i to lotem.

Żeby ukoić nerwy podjechałem zakupić bułę.

- dobry wieczór, poproszę bagietkę

- którą?

- tę za piątkę

- wszystkie kosztują pięć złotych

- a jakie mam do wyboru?

- pszenna, żytnia, suszone pomidory

- to suszone pomidory

- siedem złotych proszę

Spokoju zaznałem dopiero w domu, bo przy piwku trafiłem na powtórki blond kreatorki smaku a ona zawsze mnie cieszy.